مي‌بيني، مي‌شنوي، مي‌خواني اما جور ديگر مي‌بيني.مي‌گويند اين مشکل تو نيست مشکل اطلاعات جزيره‌اي شده‌ات است.مي‌گويند اصلاً اطلاعات غلط خطاي ديد مي‌دهد.مي‌بيني اما جور ديگري تفسير مي‌کني.اين حکايت اين روزهاي ماست.ما که در دنياي مجازي گير افتاده‌ايم.ما که مبناي خيلي از تفسير و تحليل‌هايمان آن چيزي است که در دنياي مجازي مي‌خوانيم يا مي‌بينيم.
علي مظفري، پژوهشگر اجتماعي معتقد است:
از نوع مطالبي که افراد لايک يا به اشتراک مي گذارند مي‌توان تا حدود زيادي آنها را شناخت، کاري که کم‌کم دارد در کشورهاي غربي متداول مي‌شود؛ يعني کارفرمايان به‌جاي آنکه به رزومه‌ها و ادعاهاي متقاضي توجه کنند به صفحه آنان در شبکههاي اجتماعي رجوع مي‌کنند.
درباره جزيره‌اي شدن اطلاعات هم تحقيق‌هاي جالبي انجام شده، اينکه افراد در شبکههاي اجتماعي حتي سعي مي کنند کسي را که عقيده مخالف شان را دارد دنبال نکنند و شبکه‌اي بسازند که دائماً تأييدشان مي‌کند.يعني انگار آدم‌ها دوست دارند حرف‌هاي مورد علاقه‌شان را بشنوند و از اينکه همه مثل خودشان فکر کنند لذت مي برند.در حالي که در دنياي واقعي واقعاً همه چيز متفاوت است.
درباره این سایت